Wiosna, wiosna... Ach, to Ty...

Wczoraj znowu dosypało śniegu,
rano było zimno okrutnie:
aż -14˚C (brrrrr).

Teraz świeci piękne słońce
i gdyby nie biel śniegu
na dachach i na ziemi,
to 17˚C powyżej zera
na termometrze zaokiennym
wystawionym na południowe słońce
sugerowałoby wiosnę.

W biżutkach też czasem bywa wiosennie:

W dodatku przypomniałam sobie
(co widać na zdjęciach powyżej)
łączenie warstw
i teraz mam zdjęcia du...perełek
oznaczone moim logo.

Programik darmowy Paint.NET
jest bardzo nieskomplikowany
ale po kursach z grafiki
(CorelDraw i Adobe Photoshop),
kiedy już naprawdę wiele rzeczy zapomniałam
- fajnie jest pobawić się zdjęciami,
poćwiczyć, przypomnieć sobie podstawy.

Beginning / Początki

Na powitanie chciałam zamieścić kilka z moich pierwszych drobiazgów. Sama jestem ciekawa - jak będą się prezentować.
Zdaję sobie sprawę, że aparat cyfrowy to nie wszystko. Jeśli chodzi o obróbkę zdjęć - to jeszcze dużo nauki przede mną.
Aaaach...
Zestaw do fotografii bezcieniowej to moje marzenie... Ale mam też inne - dopominające się spełnienia w pierwszej kolejności ;)

Te kolczyki są bardzo "na czasie" - szklane bombki ze szkła dmuchanego w jasnozielone i fioletowe spirale, a do tego zielone kostki ze szkła weneckiego.

Do krążków z masy perłowej dodałam malutkie perełki zawieszone na łańcuszku. W sumie wyszły dość długie...

Grona szklanych serduszek w ametystowym kolorze: dość długie "dyndałki" oddane w ręce (a raczej "w uszy";) mojej córki chrzestnej.



Bardzo proste a jednocześnie mające to "coś": czerwone kule ze szkła weneckiego połączone ze zwiniętym w spiralę drutem.

Moje pierwsze prace to przede wszystkim łączenie gotowych elementów - półfabrykatów. To, że wymyślanie sposobów ich łączenia i różnych wariantów ich komponowania sprawiało mi mnóstwo frajdy - nie zmienia faktu, że nie jest to aż tak twórcze zajęcie, jakbym tego chciała.
Serfując przez Net trafiłam na strony rosyjskojęzyczne, węgierskie, angielskie i odkryłam kobiety, które potrafią wyczarować cuda za pomocą malutkich koralików (do tej pory pogardzanych przeze mnie), igły i żyłki nylonowej lub nici.
Ciągle jestem pod wrażeniem...
Na razie bolą pokłute opuszki palców, a wyniki: jakieś takie koślawe.
Nie szkodzi - cierpliwości mi nie brakuje. Być może już niedługo uda mi się "splątać" czy "utkać" coś, co będzie można publicznie pokazać ;) I w dodatku nie popełnić plagiatu! A to chyba najtrudniejsze... (